Τμήμα Κλασσικής Μουσικής - Σχολή Ακορντεόν - Ακορντεόν

ΣΧΟΛΗ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ

(Κλασική, έντεχνη και λαϊκή μουσική)

ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ

     Το Ακορντεόν έχει την καταγωγή του στoν 11ο αιώνα π.χ από το πρώτο όργανο με γλωσσίδες το Κινέζικο Sheng. Οι κατασκευαστές του κυρίως Γάλλοι και αργότερα Ιταλοί και Γερμανοί, εμπνευσμένοι από τους εκτελεστές και συνθέτες κάθε εποχής, του έδωσαν κατά καιρούς διαφορετικό σχήμα βελτιώνοντας την αισθητική και ηχητική του. Το συναντούμε άλλοτε με πληκτρολόγιο κουμπιών ή πλήκτρων πιάνου.
     Με την ονομασία «Accordeon» το συναντούμε για πρώτη φορά το 1829. Οι γλυκές και μεθυστικές νότες του κατακτούν το Παρίσι και την Ευρώπη, τη Σοβιετική Ένωση και τα Βαλκανικά κράτη και γίνεται αχώριστος σύντροφος των λαϊκών ορχηστρών.

     Το 1927 γράφτηκε το πρώτο έργο για Ακορντεόν κοντσέρτου. Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η εξέλιξή του είναι κατακόρυφη. Αποκτά ανεξαρτησία και προσωπικότητα, εισέρχεται στις Μουσικές Ακαδημίες και οι συνθέτες αρχίζουν να γράφουν σημαντικά έργα για το όργανο. Το ακορντεόν τώρα πια, είτε με πληκτρολόγιο κουμπιών είτε πλήκτρων πιάνου, έχει μπει στην τροχιά των οργάνων της Συμφωνικής Ορχήστρας. Τα μελωδικά μπάσα έρχονται να φέρουν την τελική επανάσταση στο χώρο του ακορντεόν. Νέες τεχνικές, νέες μέθοδοι, νέες συνθέσεις.

 

Ερασιτεχνικό τμήμα

     Για την αποτελεσματικότητα της εκμάθησης του Οργάνου και από τα πρώτα μαθήματα, ο σπουδαστής εκπαιδεύεται από τον διδάσκοντα στην υπομονή για το αποτέλεσμα και στη μεθοδική μελέτη.
     Ο στόχος, που επιτυγχάνεται συνήθως σε βάθος χρόνου (αναλόγως της ηλικίας), είναι να καταφέρει ο σπουδαστής να κατακτήσει τον τρόπο της οργανωμένης και συστηματικής μελέτης ώστε να γίνει συνήθεια.
     Η διαδικασία της εκμάθησης του ακκορντεόν συμβάλλει στην ανάπτυξη του διανοητικού και φυσικού συντονισμού και αυτοελέγχου, πολύ περισσότερο απ΄ οποιαδήποτε άλλη παιδική δραστηριότητα, εντός ή εκτός σχολείου.
     Στο ερασιτεχνικό τμήμα δεν υπάρχει δέσμευση στη διάρκεια των σπουδών. Ωστόσο, εάν επιθυμεί κάποιος σπουδαστής να έχει αποκτήσει ικανοποιητικές γνώσεις και δεξιοτεχνία έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει έπειτα και μόνος του, για προσωπική του ευχαρίστηση, την ενασχόληση του με το όργανο συνίσταται ως απαραίτητος χρόνος σπουδών το μέσο επίπεδο της προκαθορισμένης διδακτέας ύλης.

 

Πρόγραμμα πτυχιακών σπουδών

     Το 1995 το όνειρο για την εξέλιξη του ακορντεόν στην Ελλάδα αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Στο προσχέδιο νόμου μπαίνει για πρώτη φορά με πλήρες πρόγραμμα σπουδών και εξετάσεων, με τις παρακάτω τάξεις και υποχρεωτικά μαθήματα:
  • Προκαταρκτική φοίτηση διετής.
  • Κατωτέρα φοίτηση τριετής.
  • Μέση φοίτηση τριετής.
  • Ανωτέρα φοίτηση τριετής.
    Δεν πρέπει να ξεχνούμε όμως ότι το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό εξέλιξης και τα χρόνια σπουδών μπορούν να διαφοροποιηθούν αναλόγως με την ηλικία και την μεθοδική μελέτη του σπουδαστή.

Παράλληλα ο σπουδαστής υποχρεούται να παρακολουθήσει τα εξής μαθήματα :
  1. Θεωρία Μουσικής - Solfège- Dictée– Χορωδία.
  2. Αρμονία.
  3. Solfège– Dictée.
  4. Ιστορία Μουσικής.
  5. Μορφολογία.
  6. Πιάνο.
Στην Ανωτέρα
  1. Εκ πρώτης όψεως ανάγνωση.
  2. Πρακτικό διδασκαλείο.

     Παράλληλα ο σπουδαστής μπορεί να παρακολουθήσει και Σπουδές Ανώτερων θεωρητικών: Αρμονία, Αντίστιξη, Ενοργάνωση, Φούγκα, Σύνθεση με στόχο την εξειδίκευση του στον τομέα αυτό.
    Το πτυχίο της Αρμονίας είναι απαραίτητο για τον σπουδαστή για να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές του στα Ανώτερα Θεωρητικά Μαθήματα Αντίστιξη κλπ. Είναι απαραίτητο και στον πτυχιούχο ή διπλωματούχο μουσικό για να ακολουθήσει τον κλάδο της διδασκαλίας θεωρητικών μαθημάτων στον ιδιωτικό τομέα ή και σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας κ δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως νομαρχιακός εκπαιδευτικός. Τέλος η γνώση της Αρμονίας είναι απαραίτητη στον δάσκαλο μουσικής για να διδάξει το μουσικό όργανο της ειδικότητας του.
     Επιπλέον ο σπουδαστής μπορεί να ολοκληρώσει τις μουσικές σπουδές του με την εισαγωγή του, μετά από εξετάσεις (απαιτείται γνώση Αρμονίας), στα πανεπιστημιακά Τμήματα Μουσικών Σπουδών ή Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης γεγονός που του δίνει τη δυνατότητα να ακολουθήσει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού όχι μόνο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα (ΑΣΕΠ).